Misja przedszkola

Misja przedszkola

 

W misji przedszkola leży: wspieranie rodziny w katolickim wychowaniu dzieci, kształtowanie chrześcijańskiej postawy, wzmacnianie poczucia tożsamości z parafią, troska o rozwój duchowy, moralny dzieci oraz wspieranie ich rozwoju intelektualnego, społecznego i fizyczno-zdrowotnego, rozwijanie aktywności twórczej. Wychowanie religijne przedszkole realizuje poprzez: codzienną wspólną modlitwę dzieci w kaplicy, modlitwę przed i po posiłkach, cotygodniową katechezę, przybliżanie treści roku liturgicznego.

 

Dużo uwagi poświęca się współpracy z rodzicami w celu wytworzenia wspólnoty przedszkolnej, która koncentruje się na dziecku i jego potrzebach, dba o jego harmonijny rozwój w powiązaniu z programem dydaktyczno-wychowawczym. Rodzice stanowią ważną społeczność, gdyż aby dzieci wychowywać w myśl założeń chrześcijańskich, proces kształcenia musi odbywać się w sposób jednoznaczny.

 

Wychowanie w naszym przedszkolu ma charakter:

integralny – obejmuje wszystkie sfery osobowości dziecka: fizyczną, zmysłową, intelektualną, emocjonalną, estetyczną, kulturową, społeczną, wolitywną, moralną, duchową;

personalistyczny – stawiający w centrum osobę wychowanka jako tę, „którą Bóg chciał dla niej samej” i umiłował odwiecznie – zgodnie z tą zasadą wychowawcy starają się naśladować służebną postawę Zbawiciela, jak również pomagać wychowankom w osobistym spotkaniu z Nim;

otwarty – tzn. świadomy różnic w rozwoju każdego dziecka; uwzględnia indywidualne możliwości psychiczne oraz zachodzące w nim zmiany, weryfikuje stosowane metody pracy wciąż poszukując nowych, szanuje prawa rodziców jako pierwszych nauczycieli i wychowawców, wychodząc naprzeciw ich potrzebom i oczekiwaniom;

pozytywny – kierujący się miłością do dziecka, nie dąży do szybkich, spektakularnych sukcesów, ale koncentruje się na kształtowaniu „głębi” – prawego człowieka.

 

 

WARTOŚCI CHRZEŚCIJAŃSKIE
BĘDĄCE FUNDAMENTEM PRACY PRZEDSZKOLA

 

BÓG:

• Wychowanie do życia w wierze.
• Poznanie i rozwijanie wartości chrześcijańskich takich jak: miłość Boga i bliźniego, umiejętność przebaczania, prawda, zaufanie Bogu.
• Tworzenie sytuacji sprzyjających nawiązaniu osobistego kontaktu z Bogiem.
• Kształcenie umiejętności dziękowania Bogu za to, co posiadamy oraz za piękno stworzonego świata.
• Wychowanie do poszanowania symboli, tradycji i praktyk religijnych oraz miejsc poświęconych.

 

CZŁOWIEK:

• Wszechstronny rozwój wszystkich sfer osobowości człowieka.
• Wychowanie do prawdy i kształtowanie szlachetnego charakteru oraz prawego sumienia.
• Wychowanie do tolerancji, akceptacji i poszanowania odmienności każdego człowieka.
• Wychowanie do odpowiedzialności za siebie i za innych.

 

RODZINA:

• Wychowanie do miłości i wdzięczności.
• Wychowanie do odpowiedzialnego podejmowania ról.
• Budzenie szacunku do norm moralnych przyjętych w społeczeństwie.
• Wychowanie do radości i bezinteresownej służby.

 

OJCZYZNA:

• Wychowanie do umiłowania ojczyzny i do postawy patriotycznej
• Wychowanie do wolności i odpowiedzialności za siebie i innych.
• Wychowanie do poszanowania języka polskiego i kultury ojczystej.
• Wychowanie do zgodnego współistnienia w społeczeństwie

 

 

CELE STRATEGICZNE PRZEDSZKOLA

 

• Wspieranie rozwoju wrodzonych predyspozycji dziecka poprzez wyrażanie wiary w jego możliwości, oczekiwanie znacznych osiągnięć i pomoc w odkrywaniu bogactwa zaszczepionego w nim przez Stwórcę.
• Organizowanie procesu kształcenia w sposób zapewniający każdemu dziecku wszechstronny i harmonijny rozwój oraz odpowiednie przygotowanie do podjęcia nauki w szkole.
• Rozwijanie u wychowanków cech charakteru takich jak: samodzielność, wiara we własne możliwości, zaradność, otwartość, empatia, odporność emocjonalna, umiejętność współdziałania itp.
• Stawianie zadań proporcjonalnych do możliwości, warunków fizycznych
• i psychicznych dziecka oraz wymaganie odpowiedzialności za ich realizację.
• Budzenie pragnienia stawania się dobrym, odpowiedzialnym, odważnym, wytrwałym, czyli budzenie zachwytu ideałami i zachęcanie do dążenia ku wartościom nieprzemijającym.
• Pozwalanie na ponoszenie konsekwencji dokonywanych przez dzieci wyborów oraz uświadamianie, iż każdy ma prawo do popełniania błędów, które powinien wykorzystywać do stawania się lepszym człowiekiem.
• Zapobieganie kształtowaniu się złych nawyków i przyzwyczajeń, a wyrabianiu dobrych.
• Ochrona przed wszelkiego rodzaju złem (np. przemocą w filmach dla dzieci itp.).
• Wspomaganie rodziny w wychowaniu dziecka, współdziałanie z rodzicami w celu ujednolicenia oddziaływań wychowawczych.

 

 

ZASADY WYCHOWANIA OBOWIĄZUJĄCE W PRZEDSZKOLU

 

Do zasad stosowanych w przedszkolu należą:

• Zasada świadomego i celowego organizowania przez wychowawców sytuacji wychowawczych oraz wykorzystanie do celów wychowawczych codziennych wydarzeń i sytuacji życiowych.
• Zasada organizowania różnych form czynnego zaangażowania rodzin w uroczystości religijne, patriotyczne i okolicznościowe, także z udziałem specjalistów.
• Zasada pierwszeństwa prawa rodziców do wychowywania dzieci (mowa o prawie naturalnym) z uwzględnieniem praw rodzicielskich, także w związku z planowaniem działań wychowawczych w przedszkolu.
• Zasada pomocniczości polegająca na służbie rodzinie i niesieniu jej pomocy w wychowywaniu dziecka.
• Zasada indywidualnego podejścia do potrzeb, możliwości i problemów rodziny.
• Zasada współpracy podmiotowej- wypracowanie wspólnego stanowiska nauczycieli i rodziców wobec dziecka i współdziałanie w procesie jego integralnego wychowania.
• Zasada rzetelnego i dyskretnego informowania rodziców o postępach dziecka, jego problemach i potrzebach dostrzeganych w trakcie realizacji zadań wychowawczo-dydaktycznych i opiekuńczych.
• Zasada zaangażowania rodziców w życie przedszkola i jego funkcjonowanie- spotkania, zebrania, warsztaty, rekolekcje.

 

 

FORMY PRACY Z DZIECKIEM

 

Rozróżniamy następujące formy pracy z dzieckiem:

 

Z uwagi na dziedzinę życia społecznego, w którym uczestniczy wychowanek

• zabawa
• sztuka
• edukacja
• praca

 

Z uwagi na relacje, w jakie wchodzi wychowanek z innymi osobami

• praca z całą grupą
• praca w zespole
• praca indywidualna

 

Uznajemy, że zabawa jest:

• Główną formą działalności człowieka, typową dla wieku dziecięcego. Jako istotny, główny i niezastąpiony rodzaj aktywności dziecka, a zarazem środek jego ekspresji, jest naturalną drogą zaspokajania jego zainteresowań oraz potrzeb: ruchowych, poznawczych, emocjonalnych i społecznych. Będąc jednocześnie środkiem edukacyjnych oddziaływań, przyczynia się do wielostronnego i harmonijnego rozwoju osobowości dziecka. Zabawowa działalność to wrodzona, specjalna metoda uczenia się małego dziecka, poprzez którą uczy się i zdobywa doświadczenie.
• Zabawy konstrukcyjne zaspokajają potrzebę twórczej aktywności dzieci, wzbogacają ich wiedzę o materiałach i konstrukcjach, uczą zmieniać rzeczywistość.
• Zabawy twórcze zwane naśladowczo-czynnościowymi, czy tematycznymi. Za ich pośrednictwem dzieci wyrażają w sposób twórczy siebie i otaczającą ich rzeczywistość.
• Zabawy dydaktyczne są przygotowane przez nauczyciela. Służą przede wszystkim uczeniu się dzieci, a głównie rozwojowi ich spostrzegawczości, uwagi, pamięci, myślenia, wzbogaceniu wiedzy i kształtowaniu mowy
• Zabawy ruchowe wywierają szczególnie silny wpływ na rozwój fizyczny dziecka, zarazem na rozwój takich cech charakteru jak: śmiałość, wytrwałość, odwaga, wola podejmowania wysiłku w osiągnięciu celu, wiara we własne możliwości
• i siły
• Zabawy swobodne, zabawy tematyczne

 

 

NORMY ZACHOWAŃ OBOWIĄZUJĄCE W PRZEDSZKOLU

 

Normy zachowania się podczas posiłków:

• Siedzimy w pozycji lekko pochylonej ku stołowi i łyżkę lub widelec spokojnie wkładamy do ust.
• Staramy się jeść w ciszy, tj. nie mlaskamy, nie rozmawiamy, gdyż rozmowa w czasie jedzenia może być przyczyną zadławienia.
• Jemy z niezbyt otwartymi ustami, powoli (szybkie zjadanie – połykanie jedzenia jest niezdrowe i nieeleganckie), każdy kęs dobrze gryziemy i żujemy.
• Sztućcami i innym sprzętem posługujemy się bezpiecznie i kulturalnie, według ustalonych wzorów.
• Wycieramy usta serwetką i odkładamy ją na brzeg talerza.
• Odchodząc od stołu, cicho wstajemy i lekko odsuwamy krzesło, wychodzimy, stawiamy je z powrotem w to samo miejsce i mówimy „dziękuję”.
• Posiłek zaczynamy i kończymy modlitwą.

 

Normy zachowania się w sali zabaw:

• Witamy się z siostrą po wejściu do sali przez pozdrowienie chrześcijańskie: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus” lub „Szczęść Boże”.
• Pomagamy sobie wzajemnie.
• Stosujemy zasadę „dziewczynka ma pierwszeństwo”
• Mówimy do siebie miłe słowa tak by nie robić nikomu krzywdy
• Mówimy umiarkowanym głosem.
• Używamy form grzecznościowych.
• Bezpiecznie poruszamy się po sali
• Zgłaszamy nauczycielowi wyjście do toalety.
• W czasie zabawy bawimy się zgodnie, dzielimy się zabawkami.
• Nie przynosimy do przedszkola zabawek militarnych, zabawek budzących agresję oraz lalek w stylu „barbie”.
• Podczas rozmowy nawiązujemy ze sobą kontakt wzrokowy.
• Słuchamy się nawzajem i nie przerywamy osobie mówiącej.
• Zawiadamiamy siostrę o zniszczonych zabawkach.
• Kończymy zabawę po usłyszeniu dzwonka lub innego umówionego sygnału.
• Sprzątamy po sobie zabawki, po skończonej zabawie odkładamy je na miejsce.

 

Normy zachowania się na palu zabaw:

• Bezpiecznie korzystamy z urządzeń ogrodowych: huśtawek, karuzeli, zjeżdżalni.
• Bez potrącania się wchodzimy na zjeżdżalnię.
• Zachowujemy bezpieczną odległość od huśtawki będącej w ruchu.
• W ogrodzie poruszamy się bez potrącania innych.
• W piaskownicy nie sypiemy innych dzieci piaskiem oraz nie wynosimy piasku poza obręb piaskownicy.
• Szanujemy zabawki ogrodowe.
• Nie wysypujemy żwiru na chodnik i trawnik.
• Szanujemy zieleń na placu zabaw.
• Rodzice i opiekunowie zgłaszają odbiór dziecka.
• Dbamy o bezpieczeństwo, pamiętając, aby zawsze była zamknięta furtka.

 

 

KODEKS PRZEDSZKOLAKA

 

• Wspólnie i zgodnie bawię się z dziećmi.
• Potrafię czekać na swoją kolej podczas zabawy.
• Szanuję cudzą własność.
• Wiem, że praca innych jest trudem, który należy szanować, i tego samego oczekuję od innych.
• Do zabawy biorę tylko te zabawki, którymi teraz będę się bawić, a po skończonej zabawie odłożę je na miejsce.
• Przestrzegam zasad bezpieczeństwa.
• Pomagam innym: młodszym i mniej sprawnym dzieciom.
• Próbuję samodzielnie rozwiązać sytuację problemową, zgodnie z ogólnie przyjętymi normami.
• Stosuję formy grzecznościowe; proszę, dziękuję, przepraszam.

 

 

DZIECKO W PRZEDSZKOLU MA WSZELKIE PRAWA WYNIKAJĄCE Z KONWENCJI O PRAWACH DZIECKA,
A W SZCZEGÓLNOŚCI PRAWO DO:

 

• Właściwie zorganizowanego procesu wychowawczo-dydaktyczno-opiekuńczego dostarczającego różnorodnych bodźców, zgodnie z:
  • zasadami pracy z małym dzieckiem,
  • potrzebami i możliwościami rozwojowymi.
• Zabawy i działania w bezpiecznych warunkach.
• Wszechstronnego rozwoju z uwzględnieniem zainteresowań i zdolności.
• Możliwości i potrzeby twórczej aktywności.
• Codziennego pobytu na powietrzu, o ile pozwalają na to warunki atmosferyczne.
• Pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w sytuacji zaistnienia takiej potrzeby.
• Ochrony przed wszelkimi formami przemocy fizycznej i psychicznej.
• Jestem dzieckiem Bożym i dla tego mam prawo do szacunku, życzliwego, podmiotowego traktowania i rozwoju życia duchowego.
• Stałej uwagi i opieki nauczyciela, opieki ze strony innych pracowników przedszkola.
• Zabawy, współdziałania z innymi.
• Wypoczynku, jeśli jest zmęczone.
• Poszanowania jego tożsamości, godności, akceptacji jego osoby.
• Racjonalnego żywienia.
• Nagradzania wysiłku i osiągnięć.
• Znajomości swoich praw i obowiązków.

 

 

DZIECKO UCZĘSZCZAJĄCE DO PRZEDSZKOLA MA OBOWIĄZEK:

 

• stosowania się do przyjętych umów obowiązujących w grupie i w przedszkolu, ustalonych wspólnie z nauczycielem,
• bezwzględnego poszanowania nietykalności i godności osobistej innych dzieci.

 

 

SYSTEM MOTYWOWANIA DZIECI

 

• Ukazywanie dziecku jego mocnych stron, stosowanie pochwał.
• Praca indywidualna z dzieckiem w celu wyrównania braków.
• Pokazywanie, że dziecko potrafi więcej niż myśli.
• Dostrzeganie i podkreślanie u dziecka nawet najmniejszych osiągnięć.
• Powierzanie dodatkowych zadań adekwatnych do możliwości.

 

 

SYSTEM NAGRADZANIA DZIECI

• Pochwała w obecności innych dzieci (stosowanie pochwały opisowej).
• Pochwała w obecności rodzica.
• Pozwolenie na dodatkowe skorzystanie z atrakcyjnej zabawki.
• Uczestniczenie w przygotowaniu do zajęć.
• Nagradzanie drobnym upominkiem.

 

SYSTEM KONSEKWENCJI

 

• Rozmowa z dzieckiem ukierunkowana na rozwiązanie problemu.
• Omówienie z rodzicami niepokojących zachowań dziecka.
• Odsunięcie od zabawy.

 

 

SYSTEM DIAGNOZOWANIA OSIĄGNIĘĆ DZIECI

 

• Przeprowadzenie diagnozy wstępnej,
• Szczegółowe rozpoznanie sytuacji dziecka, bieżące monitorowanie, dokumentowanie wyników, wspomaganie rozwoju,
• Informowanie rodziców o stanie rozwoju dziecka po diagnozie wstępnej i końcowej,
• Bieżące wspieranie rozwoju dzieci, praca według indywidualnego programu, dokumentowanie wyników obserwacji,
• Przeprowadzenie diagnozy końcowej, wnioski do dalszej pracy.
• Badanie osiągnięć dzieci w przedszkolu odbywa się na podstawie:
  • Prezentacji dokonań dzieci (występy, wystawy),
  • Teczek prac, kart pracy i innych dokumentów,
  • Arkuszy obserwacji rozwoju dziecka,
  • Materiałów reportażowych (zdjęcia, filmy itp.),
  • Rozmów.

 

 

SPOSOBY INFORMOWANIA RODZICÓW O POSTĘPACH EDUKACYJNYCH DZIECI

 

• Rodzice o postępach edukacyjnych swoich dzieci dowiadują się na zebraniach ogólnych, w trakcie indywidualnych rozmów podejmowanych z inicjatywy nauczyciela lub rodzica.
• Na życzenie rodzica nauczyciel może napisać opinię o aktualnym stanie rozwoju dziecka.
• Informację o stanie rozwoju dziecka rodzice otrzymują dwa razy w roku – po przeprowadzeniu diagnozy wstępnej i końcowej.

 

 

FORMY WSPÓŁPRACY Z RODZICAMI

 

• Zebrania z rodzicami.
• Udział we wspólnych Mszach św., rekolekcjach.
• Zajęcia adaptacyjne dla nowo przyjętych dzieci.
• Konsultacje indywidualne.
• Prowadzenie kącika dla rodziców (informacje, eksponowanie prac).
• Organizacja zajęć otwartych dla rodziców.
• Organizacja szkoleń, warsztatów integracyjnych dla rodziców.
• Organizacja uroczystości, koncertów, inscenizacji.
• Włączenie rodziców do organizacji imprez kalendarzowych, przedszkolnych.
• Angażowanie rodziców w pracę na rzecz przedszkola, włączanie do prowadzenia zajęć dydaktycznych.